Hótel Kría

Höfði (um 110 m y.s.) með þverhníptu standbergi í sjó fram, en aflíðandi brekka er landmegin. Suður úr Dyrhólaey gengur mjór klettatangi, Tóin. Gegnum hana er gat og geta bátar siglt gegnum það þegar sjór er ládauður. Lítilli flugvél hefur verið flogið í gegnum gatið. Af Dyrhólaey er mikil útsýn. Vesturhluti hennar, Háey, er úr móbergi en austurhlutinn úr grágrýti. Talið er að Dyrhólaey hafi myndast á hlýskeiði seint á ísöld við gos í sjó og hafi gosið hagað sér líkt og Surtseyjargosið. Viti var reistur á höfðanum 1910 en endurbyggður 1927. Dyrhólaey var friðlýst 1978. Útræði var áður frá Dyrhólaey en er löngu aflagt. Komið hefur til orða að gera höfn við Dyrhólaey og hafa verið gerðar þar frumrannsóknir. Norðan og austan við eyna er allstórt lón, Dyrhólaós, útfall gegnum Eiði er austan við eyjarhornið. Þegar útfallið teppist, sem stundum verður í stórbrimum, flæðir vatn yfir engjar og þarf þá stundum að moka ósinn út. Í sjónum úti fyrir Dyrhólaey eru nokkrir klettadrangar, Dyrhóladrangar. Bæði þar og í Dyrhólaeyjarbjargi er mikið af fugli og mikið varp. Hæstur þessara dranga er Háidrangur (56 m y.s.). Hjalti Jónsson kleif hann árið 1893 og þótti sýna við það mikla dirfsku og fræknleik. Dyrhólaey er gjarnan nefnd Portland af sjómönnum og breskir togarasjómenn nefndu hana Blow Hole. Byggðin norðvestur af Dyrhólaey nefnist Dyrhólahverfi.

Bær í Reynishverfi. Garðar eru syðsta býli á Íslandi. Þaðan er örstutt suður fyrir Reynisfjall og eru þar syðst í fjallinu óvenju fagurformaðar stuðlabergsmyndanir og hellisskútar, skoðunarverðir. Þangað er þó ekki fært ef hásjávað er og sjávargangur og ávallt er hætta á grjóthruni úr fjallinu.

Vestur af Görðum er eyðibýlið Hellur. Þar eru manngerðir hellar í klöppum. Meðal þeirra er Baðstofuhellir þar sem séra Jón Steingrímsson bjó fyrsta veturinn í Mýrdal. Seint á síðustu öld var þar þingstaður Hvammshreppinga um skeið.

Heimild: Íslandshandbókin útgáfa 1.0. Námsgagnastofnun 1995.

Fjall (340 m y.s.) vestan Víkur í Mýrdal. Reynisfjall er úr móbergi með basaltbeltum og gengur í sjó fram. Hamrarnir eru þverhníptir en víða grónir hvönn og öðrum þroskamiklum gróðri.

Upp á Reynisfjall liggur akvegur sem hernámsliðið gerði upphaflega á heimsstyrjaldarárunum en var endurbættur seinna. Hann mun vera einn brattasti fjallvegur á Íslandi. Á Reynisfjalli var starfrækt lóranstöð um skeið. Sunnan í Reynisfjalli að vestan eru sérkennilegar stuðlabergsmyndanir og hellar, Hálsanefshellir. Ekið er að þeim suður Reynishverfi.

Brydebúð er staðsett í gamla hluta Víkurþorps, vestast í þorpinu undir bökkunum svokölluðu, ekki langt frá hrapinu og fjörunni.

Verslunarhúsið var upphaflega byggt í Vestmannaeyjum árið 1831 sem gamla Godthaabsverslun. Árið 1895 keypti J.P.T. Bryde, stórkaupmaður og grósseri, gamla verslunarhúsið, lét taka það niður og flytja sjóleiðina til Víkur.

Verslunarrekstur var óslitið í gömlu Brydebúð til ársins 1980: Brydeverslun 1895 - 1914, Þorsteinn Þorsteinsson & Co 1914 - 1926, Kaupfélag Skaftfellinga 1926 - 1980. Nánar er hægt að lesa um sögu Brydebúðar á vefsíðu þeirra hér

Móbergsfell (221 m y.s.) á suðvestanverðum Mýrdalssandi. Sjór hefur fyrrum fallið að Hjörleifshöfða, "var þar þá fjörður, og horfði botninn inn að höfðanum", segir í Landnámabók. Mun sjór hafa náð að höfðanum fram á 14. öld en síðan hefur ströndin færst fram af völdum Kötluhlaupa. Nær sandurinn nú um þrjá km suður fyrir hann og er þar syðsti oddi Íslands, Kötlutangi.

Hjörleifshöfði er kenndur við Hjörleif Hróðmarsson fóstbróður Ingólfs Arnarsonar, fyrsta landnámsmannsins, að sögn Landnámabókar. Þeir urðu viðskila í hafi og kom Ingólfur að landi við Ingólfshöfða en Hjörleifur við Hjörleifshöfða. Vorið eftir réðust þrælar Hjörleifs að honum og drápu hann. Uppi á höfðanum er Hjörleifshaugur og þar á Hjörleifur að vera heygður.

Fyrrum var búið í Hjörleifshöfða en bærinn fór í eyði á þessari öld. Hjörleifshöfðabærinn var fyrr á öldum niðri á sandinum, vestan undir höfðanum, og tún og engjar umhverfis. Heitir þar síðan Bæjarstaður. Kötluhlaup tók bæinn af árið 1721 og var eftir það byggt uppi á höfðanum.

Í hópi síðustu ábúenda í Hjörleifshöfða var Markús Loftsson (1828-1906). Er legstaður Markúsar uppi á höfðanum, hvílir hann þar í grafreit ásamt nokkrum skyldmennum sínum. Markús ritaði bók um eldfjöll og eldgos á Íslandi.

Heimild: Íslandshandbókin útgáfa 1.0. Námsgagnastofnun 1995.